Μας έμαθαν ότι το γάλα είναι ωφέλιμο για την υγεία μας. Τι πραγματικά ισχύει όμως;

Το γάλα περιεχει ασβέστιο, το οποίο είναι απαραίτητο για γερά ανθρώπινα οστά. Άρα το γάλα, είναι καλό για τον άνθρωπο. Είναι λάθος να ισχυριστεί ο οποιοσδήποτε ότι επειδή το τυρί έχει ένα συγκεκριμένο θρεπτικό συστατικό, τότε όλο το προιόν είναι καλό για σένα. Δηλαδή αν τα λάδια αυτοκινήτου σου περιείχαν ασβέστιο θα τα έπινες; Επειδή κάποιο τρόφιμο περιέχει κάποια θρεπτικά συστατικά, στα οποία περιορίζονται και τα θετικά του οφέλη, αυτό δε σημαίνει ότι τα λίγα θετικά θα έρθουν να αντισταθμίσουν τα κακά ! IGF-1, mTORC1, ορμόνες, κορεσμένα λιπαρά, τεράστιες ποσότητες επιπρόσθετου νατρίου, αντιβιοτικά, βιο-συσσωρευμένοι οργανικοί ρύποι εναντίον ασβεστίου, βιταμίνης D, 9 απαραίτητων αμινοξέων (κ.λ.π) ; Αυτά μπορείς να τα βρείς και αλλού.

Όσον αφορά το τομέα περι οφελών της κατανάλωσης γαλακτοκομικών, οι περισσότερες έρευνες είναι biased. Δηλαδή, τι σημαίνει αυτό; Η γαλακτοβιομηχανία (και όχι μόνο), χρηματοδοτεί έρευνες οι οποίες αναφέρονται στα οφέλη της κατάναλωσης αυτών. Αυτή η προσέγγιση reductionism (αναγωγισμός) (το να κοιτάνε οι ερευνητές μόνο συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά και όχι όλο το θρεπτικό προφίλ του προιόντος) γίνεται μέσα από έρευνες που είναι συνήθως μικρής διαρκείας, με σκοπό να αναδείξουν μόνο τα θετικά. Αυτό ακουμπά και σε άλλους τομείς όπως ότι το κρέας έχει όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και αμινοξέα για την ανάπτυξη μας αγνοώντας τα πορίσματα προοπτικών ερευνών (γιατί το να εχουμε κλινικές δοκιμές δεν είναι εφικτό για πολλούς λόγους), οι οποίες σε συνδυασμό με μηχανιστικές έρευνες αναδεικνύουν την επαναλαμβανόμενη άμεση συσχέτιση και συνάμα αιτιότητα της κατάναλωσης ζωικών με μη μεταδιδόμενες ασθένειες. Από αυτό βλέπουμε τη χειραγώγηση που έχει δεχθεί ο επιστημονικός τομέας από τη βιομηχανία, καθώς το να το 'λένε' οι επιστήμονες είναι μια εξαιρετικά διαφήμιση για τα προιόντα τους.

​

Και τι γίνεται με τις μελέτες που δε χρηματοδούνται και εμφανίζουν θετικά περι γάλατος; 

Εδώ είναι άλλοι παράγοντες που ερευνώνται, όπως το είδος της έρευνας, το προφίλ των συμμετεχόντων (το αν είναι 'υγιεινιστές' ή όχι) και άλλες μεθοδολογίες όπως ερωτηματολόγια κλπ. Εδώ είναι στη κρίση του κάθε επιστήμονα να έχει διετελέσει ενδελεχής έρευνα, να έχει σωστή κρίση να κρίνει το totality των στοιχείων που εχουμε περί ενός συγκεκριμένου τροφίμου και να μην ανάγεται μόνο σε 1-2 θρεπτικά ή να περιορίζεται σε ένα μόνο είδος έρευνας (γιατί μη ξεχνάμε από μηχανιστικές έρευνες τοποθετούνται οι βάσεις για ανωτέρω επιπέδου έρευνες). Κοιτάμε και αξιοποιούμε ένα εύρος ερευνών με διαφορετική μεθοδολογία, ειδικά όταν μιλάμε για τη πρόληψη και θεραπεία χρόνιων ασθενειών. Και στο κάτω κάτω, η επιστήμη είναι ένα ακόμα εργαλείο. Δεν έρχεται να αντικαταστήσει τη κοινή λογική.